รถถังคลีเมนต์ โวโรชีลอฟ(เควี) เป็นตระกูลรถถังหนักของโซเวียต ชื่อนี้มาจากผู้ตรวจการประชาชนเพื่อการป้องกันและนักการเมืองโซเวียตคลีเมนต์ โวโรชีลอฟ และถูกใช้โดยกองทัพแดงในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ตระกูลเควีได้เป็นที่รู้จักกันจากการป้องกันด้วยเกราะหนักในช่วงแรกของสงคราม โดยเฉพาะในช่วงปีแรกของการรุกรานสหภาพโซเวียตของเยอรมัน ในบางสถานการณ์ แม้แต่เพียงเควี-1 หรือ เควี-2 ที่ได้รับการสนับสนุนจากทหารราบก็สามารถสกัดกั้นกองทัพเยอรมันขนาดใหญ่ได้ รถถังเยอรมันในช่วงเวลานั้นไม่ค่อยจะได้เผชิญหน้ากับเควีเพราะอาวุธของพวกเขานั้นค่อยข้างแย่เกินกว่าจะจัดการกับ "รัสซีเชอร์ คอลอส"(KV-2)-"รัสเซียน คอโลซัส"(KV-1)[2]รถถังเควีได้รับการติดตั้งอาวุธด้วยปืนขนาด 3.7 ซ.ม. เคดัมบิวเค 36 และปืนฮาววิตเซอร์ ลำกล้องสั้นของปืนขนาด 7.5 ซม. เคดัมบิวเค 37, ตามลำดับ ที่ได้เอามาจากรถถังพันเซอร์ 3 และพันเซอร์ 4 ของกองทัพเยอรมันที่เข้ารุกราน จนกระทั่งปืนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยเยอรมัน รถถังเควี-1 นั้นสามารถต้านทานกับอาวุธเยอรมันได้เกือบทุกชนิดยกเว้นเพียงปืนฟลัค 8.8 ซม.[3]ก่อนหน้าที่ปฏิบัติการบาร์บารอสซ่า รถถังประมาณ 500 ถึง 22,000 คันที่อยู่ในประจำการโซเวียตล้วนเป็นประเภทเควี-1 เมื่อสงครามได้คืบหน้า ก็เห็นได้ชัดเจนว่ามีความรู้สึกเพียงเล็กน้อยว่าการผลิตรถถังเควีนั้นค่อนข้างราคาแพง เมื่อรถถังขนาดกลาง ที-34 ทำงานได้ดีขึ้น(หรืออย่างน้อยก็เท่าเทียมกัน) ในทุกๆด้าน ในความเป็นจริงที่ว่าข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวที่มีในรถถัง ที-34/76 คือป้อมปืนขนาดใหญ่ที่สามคนจะเข้าไปประจำตำแหน่งในนั้นได้[4] ต่อมาในสงคราม รถถังตระกูลเควีได้กลายเป็นฐานสำหรับการพัฒนารถถังตระกูลไอเอส(โยซิฟ สตาลิน) และปืนใหญ่อัตตาจร